కవితా హృదయం ...

ఓ అందమైన భావన .. అక్షరాల సుమ మాల గా కూరిస్తే ఓ కవిత గా రూపు దిద్దుకుంటుంది . ప్రకృతి పరవశమైనా .. చిరుగాలి పులకితమైనా ... మయూరం నర్తించినా .. మేఘం కరిగి వర్షించినా మనసు అందమైన భావనల్లో తేలియాడుతుంది .. నా భావన .. నా ఆలోచన .. నా రచనా శైలి .. మీతో పంచుకుందామని ఇలా కవితా హృదయం
పరిచా .. నచ్చితే ముచ్చట పడండి ..

Wednesday 17 September 2014

మా తల్లి గోదావరీ

దివి నుండి భువికి వలస వచ్చిన విధంబుగా .. ..

ఇల నలవోకగా  కౌగిలించిన ప్రావాహిగా ..

దక్షిణ గంగగా .. పిలవబడేవు గా .. 

ఉరుకుల పరుగుల  తల్లీ గోదారిగా ..

రాజ మహెంద్రిన అనంత వాహినిగా ..

హరిత సస్య ములకు నీవు హేతువుగా ..

ప్రవహించినావు జీవ జలధారగా ..

రాముని చరణములు తాకిన  పునీతగా .. 

పొంగి పరవళ్ళు తొక్కేవు గౌతమీ రూపుగా .. 


వరి ని పండించు గోదావరిగా .. 

పచ్చని ప్రకృతి కి ఆలంబనగా .. 

పాపి కొండల నడుమ పారాడు ముగ్ధగా 

సాగేవు మును ముందుకే కడలి దిశ గా .. 

తల్లి గోదావరీ .. సస్యశ్యామలము చేయగా .. 

ఆంధ్ర నడిబొడ్డున కొలువు తీరావు స్వయముగా .. 

అభివందనం తల్లి గోదావరీ .. 

శుభ మంటూ దీవించగా  .. వరి చేలు పండించగా  .. 

కరువు కాటకములకు తావివ్వక .. 

ప్రవహించు .. ప్రవహించు గోదావరీ .. 

తలవొంచి నిను కొలిచే చేలో వరీ .. 

 చిరుగాలి వింజామరలు వీచగా .. తెరచాపలే చీరల్లె మారగా 

ఉదయించు సూర్యుడే నిను చుంబించగా .. 

ఎర్రబడిన వదనమే అలల రూపుగా .. 

జీవనాధారమై .. జీవన రాగమై .. 

నిలిచావే .. నిలిచావే గోదావరీ .. 

పరుగుళ్లు పెట్టావే గోదావరీ .. 

మా తల్లి గోదావరీ .. పుష్కర స్నానమే పుణ్యమేగా మరీ ........  








Sunday 7 September 2014

కవితా హృదయం ... : పశ్చాత్తాపం

కవితా హృదయం ... : పశ్చాత్తాపం: నిట్టూర్పులో నను వీడకే నా శ్వాస నీవేనులే ..  ఓదార్పులా నన్ను ఒడి చేర్చవే నీకన్న తోడెవ్వరే..  నాలోని నాకే తెలిపావు నువ్వే ..  నీలోని...

పశ్చాత్తాపం



నిట్టూర్పులో నను వీడకే నా శ్వాస నీవేనులే .. 

ఓదార్పులా నన్ను ఒడి చేర్చవే నీకన్న తోడెవ్వరే.. 

నాలోని నాకే తెలిపావు నువ్వే .. 

నీలోని మనసే ఇచ్చేసావే .. 

నాపైన నాకే నమ్మకమే పెంచావే .. 

నీ జీవితం పంచినావే .. 

నీలో ప్రేమ నా అస్తిత్వం అని తెలియక నేనే .. 

నీలో నన్నే నిలువునా చంపేసానే .. 

విరబూసిన ప్రేమ నే నలిపేసానే .. 

అహం తో నిన్నే అవమానించానే .. నానీడ కె సెలవు ఇచ్చానే .. 

మితిమీరిన స్వార్థం తో నిన్నే కాదన్నానే .. 

మౌనంగా వేదన పడ్డావే .. 

నను వీడలేక .. నచ్చచెప్పలేక .. నువు చూసిన ఆఖరి చూపే .. 

నను నిలదీస్తుంది చూడవే .. 

అసహాయతoతా నిన్ను అల్లుకుంటే నానుండి దూరంగా 

బాధే గుండెల్లో అదిమి పెట్టావే .. 

ఈనాడు నేను ఒంటరి నయ్యాను .. వెలుగే ఎరుగని లోకం లో ఉన్నాను 

తొలిగాక ఆ మబ్బు పొరలు .. నాతో నువు లేని దిగులు .. 

అహం వీడి పోయింది మొదలు .. నీ జ్ఞాపకాల దొంతరలు .. 

చెప్పాయి నాకే నే చేసిన తప్పిదాలు .. 

తీసేసాను ప్రేమకి కప్పిన పరదాలు .. 

కానీ .. నువ్వు లేవు నా చెంతనే .. వేరొకరి పరమయ్యావు నావల్లనే .. 

నాలోని నీ వల్లనే .. వెలుగు చేరింది నా కళ్ళనే .. 

నువ్విచ్చిన నీ మనసు తోనే దీవించనా స్నేహమా .. 

నూరేళ్ళు వర్ధిల్లు నీవని .. నను మరచి జీవించు .. పీడకల నేనని ..